Aleksandra Jachtoma (ur. 1932 w Barchaczowie) – artysta plastyk.

Urodziła się w rodzinie chłopskiej jako jedno z pięciorga dzieci. W wieku 9 lat została sierotą. Ukończyła 1952 Liceum Pedagogiczne w Zamościu. Po maturze rozpoczęła pracę nauczyciela rysunku w szkole podstawowej w Lublinie. W rok później rozpoczęła studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W roku 1953 rozpoczęła studia na drugim roku krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, kontynuowała studia 1956 na piątym roku warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych u prof. Kazimierza Tomorowicza, kończąc w roku 1958 dyplomem z wyróżnieniem. We wrześniu 1957 uczestniczyła w wycieczce grupy studentów ASP do Włoch i Francji. Była członkiem-założycielem powstałej w roku 1963 warszawskiej grupy artystycznej „Rekonesans”. W roku 1972 przebywała w Paryżu dzięki stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki. Otrzymała 1987 nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za całokształt twórczości. Otrzymała też Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida a w roku 2003 Nagrodę im. Jana Cybisa Warszawskiego Okręgu ZPAP. Uczestniczyła w wielu wystawach malarstwa, w tym w 30 wystawach indywidualnych.