Bogdan Korczowski // Totem series //1984

Bogdan Korczowski urodził się 29 września 1954 roku w Krakowie, z którym czuje się do dziś emocjonalnie związany. W 1978 ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych w pracowni prof. Włodzimierza Kunza. Debiutował na festiwalu "Nowa Ruda" w 1974 roku z performance "Biały Rower", bezpośrednio inspirowany heppeningami Tadeusza Kantora, którego poznał osobiście w Krakowie. W 1980 osiedlił się w Paryżu, gdzie mieszka do dziś. W Paryżu w 1985 otrzymał dyplom Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (Beaux-Arts) w pracowni Abrahama Hadada. Za swoją działalność artystyczną został wyróżniony w 1986 roku nagrodą Rady Regionu Ile-de-France. W latach 1986-1995 regularnie przebywał i wystawiał w Nowym Jorku gdzie w 1988 otrzymał stypendium Fundacji Pollock-Krasner.

Poczynając od wczesnego cyklu obrazów "Listy", powstającego już od 1980, artysta umieszczał na swych płótnach wyolbrzymione symbole i ideogramy. Ta seria prac zatytułowana "Ecriture" jest rodzajem wymiany, czy "korespondencji" intelektualnej traktującej "pisanie" jako obraz, temat nad którym artysta "obsesyjnie " pracuje już od dawna. W jego pracach bardzo często występują drobne znaki układające się, jak pismo, w równoległe rzędy, nałożone na właściwą kompozycję niczym przesłona.

W czerwcu 1989 roku odbyła się monograficzna wystawa "Korczowski/Malarstwo" w Narodowej Galerii Zachęta w Warszawie. Ta wystawa była świadectwem, że mimo swojego debiutu jako performer oraz ogólnej tendencji sztuki współczesnej do eksperymentowania z nowymi technikami, Bogdan Korczowski pozostaje od początku wierny najbardziej tradycyjnej materii malarskiej. W 1998 roku Instytut Polski w Paryżu zorganizował retrospektywna wystawę artysty. 

W pracach Korczowskiego różnokolorowe farby grubo i nieregularnie pokrywają płótno. Artysta nakłada je gwałtownymi, spontanicznymi pociągnięciami, jakby wynikającymi z impulsów wewnętrznych, które potęgują wrażenie ekspresji obrazu. Często nadmiar użytej farby spływa po powierzchni obrazu, tworząc pionowe, chaotyczne i nieregularne linie. Te "nieprzewidziane" strugi pogrubiają jeszcze gestą, zawiesistą fakturę płócien. 

Jeden z krytyków pisząc o malarstwie Korczowskiego, nazywa je "prawdziwym chromatycznym pijaństwem". Jego nastrojotwórcze barwy, ich ekspresywność i dynamizm sprawiają, iż abstrakcyjny koloryzm artysty nabiera wymiaru emocjonalnego. Niektóre z jego obrazów, dzięki ciekawym zestawieniom barw i wrażeniu przestrzenności, jakie wywołują, stwarzają uczucie bezpośredniego kontaktu z natura. Korczowski tworzy własny świat, w którym różne kultury i ich tradycje mieszają się z żywiołami naturalnymi: ogniem, wodą, ziemią i niebem.